Saturday, September 1, 2012

กตัญญูกตเวที คือ รากฐานของคน

อย่าลืม หันหลังกลับไป ดูแล คนด้านหลังท่ีผลักดันส่งเสริม อดทน สนับสนุน เราด้วยนะ

อุปมา ใช้บันใดแล้ว. อย่าเผาบันใดทิ้ง หรือ ยกบันใดหนีไปท่ีอ่ืน. วางหรือ เก็บบำรุงรักษาเอา
ไว้ให้คนอื่นได้ใช้บ้าง หรือไม่แน่ สักวัน หากจำเป็น อาจจะใช้เป็นทางถอย ก็ได้. รวมไปถึงการ สร้างบันใดใหม่ด้วย
ดังนั้น เสร็จศึก อย่าฆ่าขุนพล.
องค์กรสมัยนี้. ลืมผู้มีพระคุณ. ลืมอดีต. ไม่บันทึก ไม่ศึกษา ไม่ขอบคุณ เกษียณแล้วไล่ส่ง ฯลฯ น่ีคือ องค์กรไม่เรียนรู้
คนมีกตัญญูกตเวที และ ศีลธรรม จะท่ำให้ "เหลาเอี๊ยะป๋อห่อ"


3 comments:

  1. ขอบพระคุณอาจารย์ ที่มาเตือนสติค่ะ :)

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  3. ร่มไม้เย็นพักผ่อนหายร้อนอาตม์ ร่มเงาญาติเย็นสบายหายเงียบเหงา
    ร่มพ่อแม่เย็นสุขทุกข์บางเบา เกิดเย็นเกล้าเคล้าคลุกอยู่ทุกยาม
    ร่มอาจารย์กันเขลาเกิดเชาว์กล้า ร่มราชากันศัตรูให้รู้ขาม
    ร่มพระพุทธกันร้อนผ่อนลุกลาม ให้โลกสามเย็นชื่นกว่าอื่นใด...

    ReplyDelete