สอนแบบไม่ให้รู้ตัวว่าสอน:(1)มารยาทเดินเบาๆแบบไทย

วันนี้ สอนเร่ือง สติ ่่กายรู้กาย ่่ หรือ กายในกาย คือ ไม่เอาความคิดเข้าไปรู้ ไม่แย่งกายในการรู้กาย
ผมกำลังนึกตัวอย่างอยู่พอดี ก็เห็น คุณนก เธอเดินมาพอดี _ เสียงลงเท้าดังชัดเจน
ผมก็บอกเธอว่า ่" ย่อง _ ย่อง คุณนก ลองเดินแบบย่องๆ ดูนะ ฝึกกายรู้กาย นะ ่่
เธอ ก็ลองเดิน แต่ ก็ยังมีเสียงอยู่บ้าง ผมก็บอกให้เธอ ลองเดินใหม่ นึกว่าเดินบนบ้านไม่้ ไม้กระดาน เสียงจะดัง เอี้ยด อ๊าด จึงต้องเดินเบาๆ
เดินเบาๆ ใจเบาๆ โล่งๆ หายใจเข้าสบาย หายใจออกสบาย รู้กายด้วยกาย _______
เมื่อเดินเบาๆได้แล้ว ผมก็ถามเธอว่า ่่เรียนรู้อะไร ? ่่__ เป็นการถามตามหลัก Dialogue ขั้นพื้นฐาน__
เธอบอกว่า เข้าใจเร่ือง กายรู้กาย มากขึ้น ความคิดลดน้อยลง เห็นความคิดจร (ความคิดที่ไม่ได้ตั้งใจ อยู่นอกแผน ) ชัดขึ้น
ผมเสริมเธอว่า ่่ ดีมาก และ คุณนกเช่ือไหมว่า ผมคิดว่า คนโบราณ มีพระอริยเจ้าเยอะ ท่านคงออกอุบาย เดินเบาๆ ทำให้ สติท่ีเท้าย่างก้าวชัดขึ้น ส่วนพวกเดินกระโดกกระเดก ยากท่ีจะเห็นสติท่ีฐานกายรู้กายนี้ มาสมัยนี้มี แต่พวกคิดๆๆๆๆ จนลืมใช้กายรู้กาย และ ท่ีแย่ คือ สมัยนี้ ไม่มีผู้ใหญ่กล้าเตือน คือ ไม่มีค่านิยมเดินเบา คือ คนสุภาพ ่่
เธอเสริมว่า " พวกฝร่ัง เดินเร็วไว ความคิดก็ไว เพราะพวกเขาไม่รู้จักการฝึก "สติ ่่ และ ถ้าใส่ผ้าถุง ผ้าซ่ิน ต้องระมัดระวัง ดังนั้น หญิงไทยผู้ดี โบราณ เดินต้องมีสติ ่่
เราเห็นตรงกันว่า ่่ น่ีแหละ การเดินเบาๆ ช้าๆ เป็น หนึ่งในอุบาย หรือ อาจจะไม่ใช่อุบาย แต่ บังเอิญ ใช้ฝึกสติได้ ก็ได้เนอะ ่่
--- จะลุก จะน่ัง จะเดิน ก็ให้ กายได้รู้กาย ใจโล่งสบาย คิดดี ทำดี ฯลฯ
--- มีโอกาสก็ฝึกนะ หาโอกาสว่างๆ เช่น รอคิว รอรถ อยู่บ้าน อยู่วัด อยู่ในสวน เดินไปห้องน้ำ
---